De optredens ontstonden toen Jurgen Jonkers het lied "Ik weet dat jij het weet" voor zijn moeder Rietje schreef.
Zijn moeder veranderde door de ziekte Alzheimer. Het veranderde ook hun band. Natuurlijk deed het pijn en verdriet, maar Jurgen wilde dit niet alleen maar negatief beleven. Er waren nog steeds bijzonder mooie en ontroerende momenten. Momenten van herkenning, ergens ver weg in haar ogen en soms opeens, onverwacht, een opening.
“Ik weet dat jij het weet, ik zie het in je ogen!” gaat onder andere over het ‘ondeugende’ om de brei heen draaien, over het zien wegglijden van zijn moeder, over haar ontmoeten, ergens op die weg, tussen hen beiden, over de mooie band tussen moeder en kind, over samen van het moment genieten.
Rietje is heel slim met haar ziekte omgegaan. Ze draaide en praatte gewoon om dingen heen, op eigen stellige wijze, zodat je niet makkelijk in de gaten had wat ze nog wel wist en wat niet.
Jurgen treedt al jaren op voor een divers publiek. Zijn kracht ligt niet alleen in goed kunnen zingen, vooral ook in het willen raken en vermaken van mensen. Hij ‘pakt’ je. Met heel zijn hart zingt en raakt Jurgen zijn publiek tijdens de middagen.
Jurgen weet dat ieder mens met alzheimer of dementie in het moment leeft. Hij geniet er zichtbaar van mensen te ‘zien’, ze even privé toe te zingen, hun hand te pakken en in de ogen te kijken. Muziek raakt mensen met dementie en als Jurgen voor hen zingt, raakt het zeker!